افزایش فعالیت بدنی در هفته و ارتباط آن با کاهش خطر پنج بیماری مزمن

10 اوت 2016- یک تحقیق جدید نشان داد افزایش فعالیت بدنی کل درطول یک هفته با کاهش خطرابتلا به 5 بیماری مزمن شایع : سرطان سینه و روده، دیابت، بیماری قلبی و سکته ی مغزی، به شدت ارتباط دارد. نتایج این تحقیق درمجله ی BMJمنتشر شد.

 مطالعات بسیاری فواید فعالیت فیزیکی را به تصویر کشیده اند، به همین دلیل سازمان بهداشت جهانی[1]حداقل میزان فعالیت فیزیکی برابر با 600 MET[2]- دقیقهدر هفته را با انجام فعالیت های متفاوت در زندگی روزمره توصیه کرده است. این فعالیت‌ها می‌تواند شامل فعال بودن بیشتر در محیط کار، شرکت درفعالیت های داخل خانه مانند کار در خانه یا باغبانی و یا جابجایی درمسیرهای مختلف با پیاده روی یا دوچرخه سواری باشد.

 اما با تمام تعاریف فوق ما هنوز بطور قطعی نمی‌دانیم که چه میزان و چه نوعی از فعالیت بدنی، خطر این بیماریهای شایع را کاهش می‌دهد، به همین دلیل گروهی از محققان آمریکایی و استرالیایی به آنالیز نتایج 174 تحقیق منتشر شده در فاصله ی سالهای 1980 تا 2016 که ارتباط فعالیت بدنی با حداقل یکی از این پنج بیماری مزمن را بررسی کرده بودند، پرداختند.

نتایج این بررسی‌ها نشان داد که فعالیت بدنی مورد نیاز برای کاهش خطر ابتلا به این 5 بیماری مزمن چندین برابر بیش‌تر از حداقل فعالیت پیشنهاد شده توسط سازمان بدست جهانی (MET 600-دقیقه درهفته) است، بسیاری از فواید سلامت از میزان فعالیتی حدود 3000 تا 4000 MET-دقیقهدرهفته بدست می‌آید. فرد می تواند با شرکت در انواعی از فعالیت‌های فیزیکی و بدنی در زندگی روزمره‌ ی خود به عنوان مثال بالا رفتن از پله‌ها به مدت 10 دقیقه، جارو کشیدن به مدت 15 دقیقه، باغبانی به مدت 20 دقیقه، دویدن به مدت 20 دقیقه و پیاده روی یا دوچرخه سواری به مدت  25 دقیقه، به میزان فعالیت MET 3000- دقیقه درهفته دست یابد.

اگرچه این بررسی‌ها نمی توانند روابط علی ومعلولی را تایید کند، اما متاآنالیز تحقیقات مشاهداتی برای گردآوری شواهد، بسیار مفید می باشند. نویسندگان مقاله می گویند: یافته های آنها چند نتیجه ی مهم را ارائه داده است: با افزایش سن جمعیت، تعداد موارد ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت از سال 1990 افزایش یافته است بنابراین ما به سرمایه ‌گذاری بیشتر بر روی مداخلاتی که موجب تقویت فعالیت بدنی در جمعیت عمومی شود و مطالعاتی برای ارزیابی کمّی دقیق فعالیت بدنی، بمنظور تعیین یک برآورد دقیق‌تر از میزان فعالیتهای بدنی مختلف، نیاز داریم.

در سرمقاله ی مرتبط با این پژوهش، محققان دانشگاه استرانگلاید و موسسه‌ی تحقیقات پیشگیری بین المللی در لیون فرانسه می‌گویند: این مطالعه نشان دهنده ی پیشرفت در مدیریت اطلاعات جداگانه از یک عامل شیوه ی زندگی(فعالیت بدنی) است که در پیشگیری از بیماریهای مزمن بسیار اهمیت دارد.

آنها اشاره کردند که نتایج این مطالعه در مورد تاثیر فعالیت فیزیکی فشرده در زمان کوتاه و یا فعالیت فیزیکی سبک در مدت طولانی تر بر میزان کاهش خطر ابتلا به بیماریها اطلاعاتی نمی دهد، بنابراین به مطالعات بیشتری برای اندازه‌گیری موثر و ساده ی منافع واقعی انجام فعالیت‌های بدنی با شدت و زمانهای مختلف نیاز داریم.

------------------------------------------------------------------------------

) METمعادل سوخت و سازی یا متابولیک): نسبت نرخ متابولیک کار به نرخ متابولیک حالت استراحت است. یکMET به صورت ۱کیلو کالری/کیلوگرم/ساعت تعریف می‌شود و تقریباً معادل هزینهٔ انرژی مصرفی در حالت نشستن آرام استMET .همچنین به صورت جذب اکسیژن در میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه تعریف می‌شود و یکMET در اینجا معادل هزینهٔ اکسیژن مصرفی در حالت نشستن آرام است که برابر با ۳٫۵میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه است(ویکی پدیا).

 

منبع: www.sciencedaily.com/releases/2016/08/160810084637.htm

-------------------------------

[1] WHO

[2] Metabolic Equivalent Task